Tales of NIM

อ่านก่อนอ่าน
นิยายเรื่องนี้ เป็นผลงานร่วมกันระหว่างไรท์กับคุณA(นามสมมติ) ซึ่งจากไปแล้วตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน
คุณA เป็นคนวางพล็อตและแก้คำละเอียดๆให้ ส่วนไรท์พิมพ์หยาบๆตามพล็อตที่ได้รับมา
หยุดแต่งไปเพราะคุณAจากไปเพราะโรคร้าย แต่ไรท์ตัดใจลบไม่ลงเพราะเป็นตัวแทนของคุณA เลยคิดจะแต่งต่อให้จบ

กฏในการลง
มีข้อเดียวคือ ลงเฉพาะวันที่12 ของเดือนเท่านั้น ได้กี่ตอนลงเท่านั้น ไม่มีการปัดเศษหรือค้างเป็นเปอร์เซ็น หากวันที่12ของเดือนนั้นๆยังได้ไม่ถึงตอนก็จะไม่ลง และไปลงวันที่12ของเดือนถัดไปแทน

ทำไมต้องวันที่12? ง่ายๆ เพราะเป็นวันที่ไรท์ตกลงกับคุณAว่าจะช่วยกันแก้งานและรับพล็อตใหม่ ไรท์อยากรักษาบรรยากาศนี้ไว้เป็นการให้เกียรติคุณA ถือซะว่าเป็นวันสำคัญของเรื่องนี้ก็ได้

แค่นี้แหละที่อยากให้อ่าน ไม่กวนแล้ว ตามสบายนะ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

อารัมบท
ในบ้านหลังเก่าที่คุ้นเคยที่แม้จะแคบและซอมซ่อแต่ข้าก็ยังชอบมัน ตัวข้าทอดสายตามองสิ่งต่างๆพลางมองย้อนไปยังภาพอดีตในวันวาน เหตุการณ์และเสียงที่ดังก้องในความทรงจำยังคงแจ่มชัดไม่จางหาย แต่ในตอนนี้หากยังหยุดอยู่กับที่จะเป็นข้าเองที่ต้องเสียใจกับการตัดสินใจนี้ ด้วยเหตุนี้แม้จะตื่นเต้นกับการเดินทางไกลออกจากสถานที่อันอบอุ่นนี้เป็นครั้งแรก แต่ข้าก็คงไม่หวาดกลัว

เพราะข้าไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว..............

ข้าคิดขณะหลับตาลงแล้วพลันมีเสียงสามเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นในจิตใจ

‘ไม่ลืมอะไรใช่ไหมนิม’ เสียงที่เข้มงวดแต่แฝงความเป็นห่วงที่อบอุ่น

‘อย่าลืมนะนิม ห้ามรับของจากคนแปลกหน้าเด็ดขาดเลยนะ!’ เสียงก้าวร้าวแต่กลับอ่อนโยน

‘เดินทางระวังๆนะนิม ไม่ต้องรีบ เหนื่อยเมื่อไหร่ก็พัก’ เสียงทุ้มสบายที่ช่วยผ่อนคลายให้ไม่ตระหนกจนเกินไป

ข้าพยักหน้ารับความหวังดีจากเสียงที่คุ้นเคยเหล่านั้น ก่อนจะลืมตาขึ้น สะพายกระเป๋าสัมภาระใบใหญ่ที่เสียเวลาจัดเตรียมทั้งคืน เดินไปเปิดประตู แล้วก้าวพ้นสถานที่แห่งความทรงจำของข้าออกไป

“ไปก่อนนะคะ ท่านพ่อ.